راست گفتن: رکن اخلاق و کلید بهشت

راست گفتن اساس اخلاق حسنه و از مهم ترین ویژگی های یک مسلمان واقعی است که شامل چند جنبه است از جمله:

1. راست گفتن در کلام: مسلمان باید در هر آنچه می گوید راستگو باشد، زیرا راستگفتن دلیل بر ایمان و دروغ دلیل بر نفاق است.

2. راستگفتن در کردار: کردار مسلمان باید با گفتار او مطابقت داشته باشد و رفتار پنهانی او با علنی بودن او سازگار باشد.

3. راستگو بودن در نیت و اراده: نیت مسلمان باید برای رضای خدای متعال پاک باشد، بدون هیچ گونه نفاق و دنیا طلبي باشد .

4. راستگو بودن در قاطعیت: مسلمان باید بر عزم خود ثابت قدم باشد و پس از آن که با خدا در این باره بیعت کرده است، آن را تغییر ندهد و تغییر ندهد «اگر از فضل خود به ما عطا می‌کرد، قطعاً آن را تأیید می‌کردیم و از پرهیزگاران بودیم.» پس چون به خاطر فضل خود به آنها بخل می‌کردند، و روی‌گردانی می‌کردند تا روزی که او را ملاقات کردند، در دلهایشان پیروی کردند، زیرا وعده خود را با خدا شکستند، و به خاطر اینکه دروغ می گفتند.

5. راستگو بودن در امور دینی: مسلمان باید درجه ایمان خود را حفظ کند و در توکل و ترس از خدا خالصانه باشد.

6. اخلاص در ترس داشته باشد: ترس مسلمان از خدا باید واقعی باشد و این باید در پرهیز از گناه و معصیت نمایان شود.

7. راستگو بودن در افعال قلب: قلب مسلمان باید در همه عبادات و شرائط با اخلاص و اخلاص معطوف به خدا باشد.

مسلمان با برخورداری از این صفات، زندگی سرشار از آرامش و سکون دارد و نمونه ای از مؤمن واقعی است که کردارش با گفتارش مطابقت دارد و در بالاترین درجات ایمان و تقوا قرار دارد.