راست گفتن راه شما برای نجات و پیروزی است

راست گفتن رمز بقا و پیروزی در دنیا و آخرت است و در سه زمینه اصلی تجلی می یابد:

1. راست گفتن با خدا: این امر با اخلاص ایمان و عمل نیک و اخلاق نیک حاصل می شود. شامل راست گفتن در یقین، نیت و ترس از خداست. با انجام اطاعت، دوری از گناهان و اقتباس از خصایص مؤمنان واقعی که در قرآن کریم آمده است بیان می شود.

2. راست گفتن با خود: مستلزم این است که انسان با خود راستگو باشد و خود را مسئول بداند و کاستی های خود را اصلاح کند. انسان باید از افتادن در دام امیدها و هوس های باطل بپرهیزد، از خطر و فریب نفس آگاه باشد و در تطهیر و اصلاح آن بر اساس آموزه های دین تلاش کند.

  ما باید با خود راستگو باشیم و عیوب خود را ببینیم و آنها را اصلاح کنیم و پاسخگویی راه مومنان و نشان موحدان و عنوان حقیر است. مؤمن كسى است كه از پروردگارش بترسد و از خود حساب باز كند و براى گناهانش آمرزش بطلبد و بداند كه خطر جانش زياد و رنجش شديد و فريبش زياد و شرش گسترده است. نشانه بدی، مستعد تمایلات، دعوت کننده به جهل، مایه تباهی و شوق سرگرمی است، مگر کسانی که خدا رحمتشان کرده است، پس نباید آن را رها کرد. زیرا هر که از آن اطاعت کند، او را به زشتی ها می کشاند، و فریب هایش را شگفت انگیز می کند، و بدی هایش بسیار است کنترل نفس را رها می کند تا اینکه ظالم شود. در روز قیامت پناهگاه او از جهنم است {اما کسی که تجاوز کند و زندگی دنیا را ترجیح دهد، جهنم جايگاه اواست} (النازیات: 37-39). و در مقابل: «و هر کس از ایستادن در برابر پروردگارش بترسد و نفس را از هوى و هوس باز دارد، بهشت جايگاه او است» (النازیات: 40-41).

3. راستگو بودن با مردم: شامل راست گفتن در گفتار، اعمال و موقعیت ها می شود. صداقت با مردم دلیل بر ایمان و دروغ گواه نفاق است. مسلمان باید مشاور برادران مسلمان خود باشد و امانت و عهد خود را حفظ کند و در برخورد با دیگران اخلاق نیکو داشته باشد.

راستگو باید از ویژگیهای ذاتی یک مسلمان در تمام شئون زندگی او باشد و راه سعادت و موفقیت دنیا و آخرت است.