حکمت الله در مثل های قرآنى: "کاوش کنید، فکر کنید، و هدایت شوید."

ين آیه قرآن: به راستی الله از اینکه به پشة یا بالاتر از آن مثال بزند شرم وحياء نمی‌کند (سوره بقره آيه: 26)، بیانگر عمق حکمت الهی در استفاده از امثال ساده برای بیان است. حقایق بزرگ این ضرب المثل ما را به این حقیقت راهنمایی می کند که الله متعال در کتاب حکیمانه خود از کوچکترین جزئیات خلقت خود برای روشن ساختن حقیقت استفاده می کند و به ما اطلاع می دهد که حقیقت به بزرگی و کوچکی مثال بستگی ندارد. این آیه اهمیت نگریستن به خلقتهاى الله را با دیدی متفکرانه و تفکرانه به ما می آموزد، زیرا کوچکترین مخلوقات نیز در درون خود عبرت و عبارتها برای اهل تفکر دارند.

کارت های مرتبط

نشان دادن کارتها

ضرب المثل در قرآن

اگر اين قرآن را بر كوهي نازل مي‌كرديم، مي‌ديدي كه آن كوه خاشعانه پاره پاره مي‌شود، و اين مثالها را براي مردم بيان مي‌داريم، تا باشد كه تفكر نمايند

111 31

ضرب المثل های قرآنی: درس های اعتقادی و توحید

در آیات قرآن، ضرب المثل های بسیار دقیق و روشنی می یابیم که به ما می آموزد و ما را به معانی بزرگ مربوط به ایمان و توحید ما به الله متعال راهنمایی می کند. در میان این مثالهاى الله متعال در سوره نحل ضرب المثل بی نظیری را بیان می کند: (الله مثلی زده: برده‌ی مملوکی را که بر هیچ چیز توانا نیست، و کسی را که از جانب خود به او روزی نیکو بخشیده‌ایم، پس او پن...

114 46

ضرب المثل در قرآن

و مَثَل كساني كه مالهاي خود را به طلب رضاي الله، و انگيزة ناشي از قناعت خويش، انفاق مي‌كنند، مانند باغي است كه بر منطقة بلندي قرار دارد، باران بسياري بر آن مي‌بارد، و دو چند [باغهاي ديگر] ميوه مي‌دهد، و اگر باران بسياري نبارد، باران اندكي [هم برايش كافي است]، و الله به آنچه انجام مي‌دهيد بينا است

106 30

ضرب المثل در قرآن

مَثَل [دعوت كردن] كساني كه كفر ورزيده اند [به سوي حق] مانند كسي است كه [حيواني را] صدا بزند، و آن [حيوان] جز صدا و نداء چيزي را نشنود، [اين كافران] ناشنوايان، گنگان، و نابينايان هستند[1]، از اين جهت است كه نمي‌انديشند

103 34

تفكر كردن و تدبر در آیات الله

الله متعال در قرآن کریم نمونه هایی را بیان می کند که عظمت و منحصر به فرد بودن صفات او را در مقابل ناتوانی و نقصان چیزهای دیگر نشان می دهد. یکی از این مصادیق فرموده الله متعال است: "و الله مثل زده است: آن دو مرد را، که یکی از آن دو لال است، و بر هیچ چیزی توانايى ندارد، سر بار صاحب و مولای خود است، هر کجا او را بفرستد، هیچ خیری را نمی‌آور...

114 47