چه کسی خوش‌گفتارتر از کسی است که به سوی الله دعوت می‌ دهد؟

دعوت مردم به سوی الله متعال از شریف‌ترین اعمالی است که
یک مسلمان می‌تواند خود را براى آن خود را متفرغ کند. اين كار دعوت به اخلاق نیکو است.
وبا اين عمل رفتار نیک و حفظ حقوق، و عدالت را در میان مردم برقرار مى شود، از راه این دعوت، برادری و محبت بین مؤمنان حاصل می‌شود.
امنیت کامل و نظم كامل مطابق با قانون الله متعال متعال برقرار خواهد شد،
این امنیت نه تنها به امنیت اجتماعی محدود نمی‌شود، بلکه امنیت روانی و معنوی جامعه اسلامی را نیز در بر می‌گیرد، تا جايى که اخلاق پست و پدیده‌های بدی که بر انسجام ملت تأثیر منفی می‌گذارند، ناپدید می‌شوند.
با اجابت این ندا، حق آشکار می‌شود، کینه‌ها از بین می‌رود و اختلافات بین مردم کاهش می‌یابد.
دعوت به سوی الله متعال تنها به گفتار محدود نمی‌شود، بلکه شامل عمل صالح، نیت خالص برای گسترش نیکی و انجام وظایف دینی و اجتماعی در حد توان نیز می‌شود. دعوتگر الهی کسی است که در پی گسترش ارزش‌های والای اسلامی است، که زندگی مردم را در همه ابعاد تنظیم می‌کند: از رفتار نیک، نماز، زکات و معاملات تجاری و اجتماعی بنا شده از صداقت و عدالت است.
آیات زیادی در قرآن وجود دارد که مردم را به دعوت به سوی الله متعال ترغیب می‌کند و اهمیت این وظیفه را توضیح می‌دهد، از جمله فرموده الله متعال:
﴿ و چه کسی خوش‌گفتارتر از آن کس است که به سوی الله دعوت می‌ دهد و کار شایسته انجام می‌دهد و می‌گوید: من از مسلمانان هستم.﴾ [فصلت: 33]
این آیه نشان می‌دهد که دعوت به سوی خداوند بهترین گفتار در زمین، و بزرگترین سخنی است که یک شخص می‌تواند بر زبان آورد، زیرا دعوت به سوی الله و عمل صالح را با هم در يكجا جمع مى كندو از مردم می‌خواهد که در کردار و همچنین در گفتار خود الگو باشند.
دعوت مردم به سوی خداوند متعال، تنها یک وظیفه فردی نیست، بلکه یک وظیفه جمعی و وظیفه‌ای بر عهده امت اسلامی است. این وظیفه‌ای است که مستلزم همکاری و هماهنگی میان مسلمانان برای رساندن پیام اسلام به دیگران، چه مسلمان و چه غیرمسلمان، می‌باشد. دلایل قرآن و سنت بر وجوب دعوت به سوی خداوند متعال دلالت دارد، و اینکه این یک فریضه عمومی برای امت است، به طوری که اگر برخی از مردم آن را انجام دهند، فریضه از دیگران ساقط می‌شود. با این حال، دعوت دیگران به اسلام همچنان یک سنت موکد است و پیامی مداوم است که باید در همه زمان‌ها زنده و تجدید شود.
الله متعال نیز در کتاب كريمش فرموده است:
﴿ مردان و زنان مؤمن، دوستان و یار و یاور یکدیگرند. امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند، نماز را برپا می‌دارند و زکات می‌دهند و از الله و پیامبرش اطاعت می‌کنند. ایشان کسانی هستند که الله متعال آنان را مشمول رحمت خود می‌گرداند، همانا الله توانا و حکیم است. ﴾ [التوبة:71]
این آیه دلالت بر اين دارد که مردان و زنان مؤمن، ولیّ یکدیگرند و در انجام کارهای نیک، دوری از بدی، اقامه نماز و پرداخت زکات با یکدیگر همکاری می‌کنند. همه اینها در چارچوب دعوت به سوی الله است که در آن مؤمنان برای گسترش دانش صحیح و تحقق عدالت در جامعه با یکدیگر همکاری می‌کنند.
دعوت به سوی خداوند متعال پیامی است که باید توسط هر
مسلمانی، صرف نظر از شرایط، پذیرفته شود. مسلمان باید برای دعوت به اسلام و رساندن آنچه می آموزد، تلاش کند و رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم را الگوى خود قرار دهد،که در همه مکان ها و زمان ها به سوی الله دعوت می کرد. پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم در مسجد، جاده، بازار و اماکن عمومی مردم را دعوت می کرد و با همه، از جمله کسانی که او را آزار می دادند و دعوتش را رد می کردند، برخورد می کرد.
این همان ندای حقیقی است که پیام اسلام را به تمام نقاط جهان می‌رساند.
در نتیجه، هیچ پیشرفتی در جامعه اسلامی حاصل نمی‌شود مگر از راه دعوت به سوی خداوند متعال، هر مسلمانی باید این وظیفه بزرگ را بر عهده بگیرد و برای گسترش خیر و نیکی در جامعه خود تلاش کند تا به اصلاح واقعی و جامعه ای مبنى بر فضیلت و عدالت دست یابد.