بهترین اعمال و بزرگترین سخنان، دعوت به سوی، انجام کارهای نیک و اقرار به اسلام است. این راه جلب رضایت الله است.
فساد و دعوت: دو راه، دو سرانجام
اگر از امتهای پیشین کسی نبود که از فساد در زمین جلوگیری کند، تباهی فراگیر میشد، اما خداوند عده کمی از آنها را نجات داد. خدایا ما را از اصلاحگران قرار بده!
﴿ و چه کسی خوشگفتارتر از آن کس است که به سوی الله دعوت می دهد و کار شایسته انجام میدهد و میگوید: من از مسلمانان هستم َ﴾
[ سورة فصلت: 33]
کسانی که به سوی الله دعوت میکنند و کارهای نیک انجام میدهند، از مقربان درگاه الهی هستند و به وسیله دعوتشان جامعه اصلاح میشود و برکتها گسترش مییابد. خدایا، ما را از این افراد قرار بده!
﴿ مردان منافق و زنان منافق از همدیگرند، به کار زشت فرمان میدهند، و از کار خوب باز میدارند، و دستهایشان را (از بخشیدن) بسته میدارند. الله را فراموش کردهاند الله هم ایشان را فراموش کرده است. بیگمان منافقان فاسقند.﴾ [ التوبة: 67]
مردان و زنان منافق، کسانی هستند که امر به منکر و نهی از معروف میکنند و خود از انجام معروف باز میمانند. آنها الله را فراموش کردند، پس پاداش آنها فراموشی از جانب الله بود.
﴿ مردان منافق و زنان منافق از همدیگرند، به کار زشت فرمان میدهند، و از کار خوب باز میدارند، و دستهایشان را (از بخشیدن) بسته میدارند. الله را فراموش کردهاند الله هم ایشان را فراموش کرده است. بیگمان منافقان فاسقند.﴾ [ التوبة: 67]
هر که دست از نیکی کردن بردارد و به بدی کشیده شود، الله را فراموش کرده و پاداشش فراموشی است. خدایا، ما را از اهل نیکی و اطاعت قرار ده!
﴿ بگو: اين راه من است، با آگاهي و بينش بهسوی الله دعوت ميكنم و پيروان من هم (بايد چنين باشند) والله متعال منزه است و من از مشركان نيستم.َ﴾
[ يوسف: 108]
این دعوت ماست، دعوت به سوی الله با بصیرت، در عین پایداری بر حق و صداقت. ما فقط از آنچه که فقط الله را خشنود میکند، پیروی خواهیم کرد.
﴿ بگو: اين راه من است، با آگاهي و بينش بهسوی الله دعوت ميكنم و پيروان من هم (بايد چنين باشند) والله متعال منزه است و من از مشركان نيستم.َ﴾
[ يوسف: 108]
دعوت ما به سوی الله بر اساس بصیرت و ایمان، پایبندی به توحید و دوری از شرک است. خدایا ما را از رهروان این راه قرار بده.
﴿ در سدههاي قبل از شما اگر انسانهايي فاضل و نيکوکار را به وجود نميآوردم که از فساد در روي زمين نهي ميکردند، اديان الهي به طور کلي از ميان ميرفتند، اما اين نوع انسانها کم بودند و سرانجام نجاتشان دادم. و ستمکاران به دنبال خوشگذراني و تنعمي بودند که آنان را مغرور و فاسد کرده بود، گناهکار بودند. ﴿116﴾ و پروردگارت هرگز بر آن نبوده است که شهرها را از روي ستم ويران کند درحاليکه ساکنان آن جاها نيکوکاران باشند. َ﴾
[ هود: 117-116]
اگر از امتهای پیشین کسی نبود که از فساد در زمین جلوگیری کند، تباهی فراگیر میشد، اما خداوند عده کمی از آنها را نجات داد. خدایا ما را از اصلاحگران قرار بده!
﴿ در سدههاي قبل از شما اگر انسانهايي فاضل و نيکوکار را به وجود نميآوردم که از فساد در روي زمين نهي ميکردند، اديان الهي به طور کلي از ميان ميرفتند، اما اين نوع انسانها کم بودند و سرانجام نجاتشان دادم. و ستمکاران به دنبال خوشگذراني و تنعمي بودند که آنان را مغرور و فاسد کرده بود، گناهکار بودند. ﴿116﴾ و پروردگارت هرگز بر آن نبوده است که شهرها را از روي ستم ويران کند درحاليکه ساکنان آن جاها نيکوکاران باشند. َ﴾
[ هود: 117-116]
خداوند آبادی ها را نابود نمی کند مگر اینکه فساد در آنها ادامه داشته باشد، اما اگر مردم آنها اصلاح گر باشند، خداوند آنها را حفظ خواهد کرد. بیایید همه برای اصلاح آنچه در اطرافمان است تلاش کنیم.
﴿و به يادآر آنگاه که پروردگارت به فرشتگان فرمود: من در زمين جانشيني ميگمارم، (فرشتگان) گفتند: آيا در آن کسي را ميگماري که در آن فساد ميکند و خونها را ميريزد، در حالي که ما ستايش و پاکي تو را بيان ميداريم؟! گفت: من چيزهايي ميدانم که شما نميدانيد.﴾[البقرة 30].
خداوند متعال، انسان را به عنوان خلیفه در زمین برگزید، علیرغم آنچه برخی آن را فساد میدانند. اما علم الله وسیع است و ما نمیدانیم آنچه الله میداند.
﴿و به يادآر آنگاه که پروردگارت به فرشتگان فرمود: من در زمين جانشيني ميگمارم، (فرشتگان) گفتند: آيا در آن کسي را ميگماري که در آن فساد ميکند و خونها را ميريزد، در حالي که ما ستايش و پاکي تو را بيان ميداريم؟! گفت: من چيزهايي ميدانم که شما نميدانيد.﴾[البقرة 30].
فرشتگان از فساد انسان در شگفت بودند، اما الله چیزی میداند که ما نمیدانیم. بیایید در زمین مصلح باشیم تا حکمت او را ثابت کنیم.
﴿ و اگر بر راه راست پایدار میماندند، قطعاً از آب فراوان سیرابشان میکردیم. ﴿16﴾ تا ایشان را بیازماییم، و هرکس از ذکر و یاد پروردگارش رویگردان گردد او را به عذابی سخت داخل میگرداند.﴾ [الجن: 16، 17]
اگر مردم راه مستقیم را دنبال میکردند، از نعمتهای بزرگ خداوند بهرهمند میشدند، اما رویگردانی از یاد او، آنها را در معرض عذاب قرار میدهد.
﴿ و اگر بر راه راست پایدار میماندند، قطعاً از آب فراوان سیرابشان میکردیم. ﴿16﴾ تا ایشان را بیازماییم، و هرکس از ذکر و یاد پروردگارش رویگردان گردد او را به عذابی سخت داخل میگرداند.﴾ [الجن: 16، 17]
پایبندی به دین الله موجب برکت و رحمت است، در حالی که رویگردانی از یاد او عذاب را به دنبال دارد. پس بیایید برای عدالت تلاش کنیم.
﴿ و اگر مردم شهرها ایمان میآوردند و تقوا پیشه میکردند، برکات آسمان و زمین را بر آنها میگشودیم، ولی تکذیب کردند، پس آنها را به کیفر اعمالشان گرفتیم.﴾ [الأعراف: 96]
اگر مردم ایمان میآوردند و از الله میترسیدند، درهای برکات آسمان و زمین به رویشان گشوده میشد، اما انکار حق، هلاک و نابودی را به دنبال دارد.
﴿ و اگر مردم شهرها ایمان میآوردند و تقوا پیشه میکردند، برکات آسمان و زمین را بر آنها میگشودیم، ولی تکذیب کردند، پس آنها را به کیفر اعمالشان گرفتیم.﴾ [الأعراف: 96]
ایمان و تقوا موجب برکت از جانب الله میشود، اما دروغ گفتن در مورد حقیقت، منجر به هلاکت میشود. بیایید برای دریافت نعمتهای الله، از او بترسیم.
﴿ در دين اجباري نيست، به راستي که هدايت از گمراهي جدا شده است. پس هرکس که به طاغوت کفر ورزد، و به الله ايمان بياورد، به راستي که به دستاويز محکمي چنگ زده است که گسستني نيست و الله شنواي داناست.﴾ [البقرة 256
در دین هیچ اجباری نیست. ایمان، انتخابی آزاد برای کسانی است که هدایت درست را از نادرست تشخیص دادهاند. هر که به الله ایمان آورد، به محکمترین پیوندها چنگ زده است.
﴿ در دين اجباري نيست، به راستي که هدايت از گمراهي جدا شده است. پس هرکس که به طاغوت کفر ورزد، و به الله ايمان بياورد، به راستي که به دستاويز محکمي چنگ زده است که گسستني نيست و الله شنواي داناست.﴾ [البقرة 256
دین، انتخابی قلبی است و هر که ایمان به الله و پیروی از حقیقت را برگزیند، به بزرگترین ریسمان چنگ زده است. خدایا ما را از اهل حق قرار بده.
﴿ و اگر پروردگارت میخواست، قطعاً کسانی که در زمین هستند، همگی ایمان میآوردند. پس آیا تو مردم را مجبور میکنی تا ایمان بیاورند؟ ﴾ [يونس 99]،
خداوند قادر است همه مردم روی زمین را مؤمن کند، اما به انسان آزادی انتخاب داده است. و در روز قیامت از او بازخواست خواهد شد. هیچ اجباری در پذیرش دین نیست (حتی اگر از امت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم بودن سزاوارتر و ارجحتر باشد).
﴿ و اگر پروردگارت میخواست، قطعاً کسانی که در زمین هستند، همگی ایمان میآوردند. پس آیا تو مردم را مجبور میکنی تا ایمان بیاورند؟ ﴾ [يونس 99]،
خداوند مردم را مجبور به ایمان آوردن نمیکند، بلکه آنها را آزاد میگذارد تا بین حق و باطل یکی را انتخاب کنند. بیایید با اراده آزاد خود ایمان را انتخاب کنیم و از دستورات پروردگارمان اطاعت کنیم.